Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Spleen


Γύρισα από τη σχολή πριν από λίγο και με μια διάθεση, που αν είχε χρώμα θα ήταν γκρι μαζί με κίτρινο φωσφοριζέ, σαν αυτό που έχουν τα stabilo ή τα σήματα της τροχαίας, για να φαίνονται το βράδυ, ή όταν έχει ομίχλη.
Το παγωμένο κίτρινο φωσφοριζέ οφείλεται στο άγχος και την ένταση. Αύριο θα έρθουν οι καθηγητές από Αθήνα, και έχουμε ραντεβού με δυο από τους τρεις, αλλά ελπίζουμε να δούμε και τον τρίτο. Εννιά και μισή ο κύριος Παπαγιαννόπoυλος θα μας πει τη γνώμη του για το τεύχος της διάλεξης και ύστερα θα περιμένουμε έγκριση από την Ξάνθη και τον Κόκκορη. Αν πάνε όλα καλά, 5-6 Μάρτη παραδίδουμε. Θα πάνε, όμως;
Αν πάρουμε την έγκριση, θα πρέπει να αρχίσουμε να δουλεύουμε σαν τρελές για την παρουσίαση. Οι 100 σελίδες θα πρέπει να γίνουν 16 και η παρουσίαση να διαρκεί 45 λεπτά χρονομετρημένα. Η λακωνικότητα είναι μια αρετή που ποτέ δεν είχα..
Αν ΔΕΝ πάρουμε την έγκριση, θα κάνετε πολύ καιρό να διαβάσετε νέα μου, γιατί θα είμαι στο νοσοκομείο, αφού θα έχω φουντάρει στο αίθριο χωρίς να το καταλάβω από νεύρα και απογοήτευση (ποτέ δεν θα έκανα απόπειρα αυτοκτονίας).
Το γκρι οφείλεται στην ψυχολογική κούραση από τη διπλωματική, που δεν λέει να ξεκολλήσει από την 1:200, λόγω του ότι οι καθηγητές έχουν να μας δουν αιώνες. Αλλά κυρίως οφείλεται στο ότι η Αλκμήνη έχει φρικάρει από άγχος και δεν μπορώ να την βλέπω έτσι. Σήμερα μου είπε "Το έχω μισήσει το θέμα. Και δεν ήθελα να μισώ το θέμα της διπλωματικής μου.". Δεν το κατάλαβε, αλλά αυτό πόνεσε, γιατί η ιδέα του θέματος ήταν δική μου κι εκείνη συμφώνησε με ενθουσιασμό, αλλά τώρα νιώθω ότι φταίω εγώ προσωπικά για τα βάσανά μας.
Επίσης, το γκρι οφείλεται στο ότι είμαστε όλη τη μέρα -και τη μισή νύχτα- με τη Σ., την Κ., τον Γ., τη Μ., που είναι 7ο έτος και παραδίδουν τώρα διπλωματικές και επίσης έχουν να δουν τους καθηγητές αιώνες και ξεκινούν τελικά σχέδια και μακέτες περίπου στα τυφλά. Περιστοιχιζόμαστε από ζόμπι με μαύρους κύκλους, χέρια γεμάτα μελάνια και χρώματα, ρούχα τσαλακωμένα από τον ύπνο στα σχεδιαστήρια και κενά βλέμματα.. Αυτά τα ζόμπι -οι φίλοι μας- σε αρπάζουν μόλις σε βλέπουν, σε ταρακουνάνε από τους ώμους, σε καρφώνουν με το τρελό τους βλέμμα και σε ρωτάνε επίμονα "Βγήκες χθες;;;;; Έχει κόσμο έξω;; Πες μου ιστορίες!!!". Όχι, δεν βγήκα χθες. Γύρισα σπίτι, διάβασα, και κοιμήθηκα, πτώμα από την κούραση. Σου 'ρχεται όμως να βγάλεις ιστορίες από το μυαλό σου να τους πεις, μπας και πάρουν τα πάνω τους..
Σε μια προσπάθεια να νιώσω καλύτερα, πήρα σημέρα καινούριες ξυλομπογιές, παστέλ και λαδοπαστέλ. Μετά πήγα στη σχολή και έκανα δυο μέτρια σκίτσα μ' αυτά. Πέρασα πάνω από μια πρόχειρη όψη του Γ. και αποφάσισα ότι μάλλον πρέπει να του τα χαρίσω, διότι στα χέρια μου πάνε χαμένα. Όμως αμέσως μετά πείσμωσα και αποφάσισα να προσπαθήσω να μάθω να δουλεύω τα παστέλ, όσο καλύτερα μπορώ. Κι ας πούμε ότι αυτός είναι ένας από τους στόχους του μήνα.

4 σχόλια:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

αχ συγγνώμη που το σχόλιό μου θα είναι άσχετο με το ποστ το οποίο δε διάβασα ακόμη, αλλά είδα το διπλανό το αστρολογικό.μα καλά, όλα στον αιγοκερω τα έχεις?????

εγώ πάλι στον τοξότη =Ρ

alex from planet Mab είπε...

γλυκό μου κορίτσι καταμπερδεύτηκες :Ρ Το διπλανό δείχνει τις θέσεις των πλανητών τώρα, κι όχι τα δικά μου τα αστρολογικά. Τα οποία είναι πολύ απαράδεκτα κι έτσι δεν τα δημοσιοποιώ.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

χαχαχαχαχαχα =D

όχι δεν είμαι καθόλου χαζή =Ρ

Unknown είπε...

πωπω, ποσο καταλαβαινω τι λες..φιλοι απο αλλες σχολες δεν με καταλαβαινουν επ' ουδενι οταν τους λεω οτι δεν προλαβαινω να βγω γιατι εχω διορθωση αυριο για τη διαλεξη ή οτι ειμαι ολη μερα στο καμαρινι..εμεις ζουμε σε παραλληλο συμπαν τελικα..:sss
(παει στο επομενο post αυτο)
λατρευω ντιλι ντιλι, μ' αρεσει το ρακομελο με το τελειο ποτηρακι, κ κηπο με τα ντακιρι φραουλα κ ενα τελειο ρυζι που εχει, κ picasso..τα πιο τελεια ξενυχτια της ξανθης..κ μετα για μπουγατσα στην αχνη κανελλα!! :pp