Αφού δουλειά δεν γίνεται, ας πάμε στην πορεία...

Παν θρακική. Στην Κομοτηνή, αύριο στις 10 το πρωί (έναν καφέ, ρε παιδιά να μην πιούμε; :-Ρ).

Κατά τ' άλλα, η μακέτα 1:200 ολοκληρώθηκε και ευτυχώς δεν αποκάλυψε καμία ουσιαστική χοντρή μαλακία. Παρ' όλα αυτά τώρα αρχίζει το ψάξιμο για υλικά, δάπεδα, πλακοστρώσεις... Αύριο είχαμε πει να δουλέψουμε διάλεξη, αλλά προέκυψε η πορεία και δεν το βλέπω...
Η αλήθεια είναι ότι έχει μαζευτεί πολλή κούραση, κυρίως ψυχολογική. Και επειδή οι γείτονες είναι μεγαλύτερα έτη, και άρα ακόμη πιο κουρασμένοι, υπάρχει ένα μεγάλο γκρίζο σύννεφο που βρέχει στη γαλαρία του τρίτου έτους, πάνω απ' τα καμαρίνια. Χρειαζόμαστε όλοι διακοπές. Δουλεύουμε απελπιστικά αργά, με αναστεναγμούς ανά 5 sec., γκρίνια και ακόμη και το χιούμορ μας είναι πλέον κατάμαυρο. Λευτεριά στους διπλωματικούς. Ας έρθει κάποιος να μας κλοτσήσει έξω από τη σχολή. Έχουμε πάθει ιδρυματισμό και δεν μπορούμε να φύγουμε μόνοι μας.