Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Ψυχραιμία..

Κατάληψη. Θα χαθεί η εξεταστική; Άγνωστο ακόμη.

Ξεβούλωσε ο νεροχύτης; Όχι.

Χθες ήταν η Ξάνθη στη σχολή και είπε ότι θα με πάρει τηλέφωνο να μου πει αν θα προλάβει να μας δει. Δεν πήρε ποτέ.

Ο κύριος Charles- Edouard Jeanneret τα λέει καλά στο "Για μια αρχιτεκτονική". Το τραγικό είναι ότι στην έκδοση του 1928 γράφει "αυτό το μανιφέστο είναι ακόμη επίκαιρο" και εξακολουθεί να είναι. Και όχι μόνο επειδή είναι το έργο κλασσικό, αλλά επειδή ακόμη δεν έχουμε πετύχει τους στόχους του τότε.

"Κάποιες στιγμές νιώθουμε την ανάγκη να κοσκινήσουμε το παρελθόν για να το πουλήσουμε στο μέλλον", μου είπε ένας φίλος, χωρίς να συμφωνεί με αυτή τη λογική. Εγώ σκέφτομαι ότι κάποιες στιγμές κουραζόμαστε να φοράμε ρούχα το ένα πάνω από τ' άλλο, να τα συσσωρεύουμε, απλώς και μόνο επειδή μας κάνουν, να ντυνόμαστε σαν κρεμμύδια. Ειδικά όταν στη ζωή μας έχει καλοκαίρι. Και τότε έχουμε ανάγκη να επιστρέψουμε στο γυμνισμό καίγοντας τα παλιά ρούχα στη φωτιά. Και περπατάμε πια πολύ πιο ανάλαφρα.

2 σχόλια:

FiXXXer είπε...

χμμμ...
ο καθενας θα εκτιμησει για τον εαυτο του τι του κανει και οχι..
νομιζω ,οχι συγκεκριμενα στην αρχιτεκτονικη,γενικοτερα..θα ηταν πολυ λυτρωτικο να ειμασταν πιο κοντα σε αυτους..αλλλα δυστυχως αν το πεις καπου ..θα σε πουν ρομαντικο..

alex from planet Mab είπε...

χαίρομαι που βρεθήκαμε FiXXXer..
καλό είναι όταν περνάς μια φάση κυνισμού (that's me)να διαβάζεις και ανθρώπους σε φάση ρομαντισμού (και δεν το λέω καθόλου απαξιωτικά, ίσα- ίσα). Έτσι, για να μη γέρνει η τραμπάλα.